петък, 3 април 2020 г.

СЕЛСКА МАЙКА - стихотворение от Васил Калфов

СЕЛСКА МАЙКА


На майките, тези които
       ни раждаха по нивите

Крачи селяка в полето
със мотиката на рамо,
а в цедилката детето
жално хленчи “Мамо! Мамо!”

Чакат нивите обрасли
с бурените от трънак.
“Боже! Колко са израсли?!
Мълчи сине! И… бъди юнак!”

Слънцето пече, изгаря –
клетата жена не спира.
Взе денят и да преваля,
а детето не прибира…


Как копае царевица -
някак странно се ослуша.
Песента на яребица
морна седна да послуша.

Васил Калфов, брой 1/2020

Няма коментари:

Публикуване на коментар